Klokdiertjes
Gesteelde klokdiertjes zetten zich, zoals de naam al aangeeft, met een steeltje vast op bijvoorbeeld een vis. Het klokdiertje is nog het meest te vergelijken met de microvariant van een anemoon, dat vastgehecht op een organische ondergrond probeert het voedsel uit de directe omgeving bij elkaar te schrapen. De naam klokdiertje komt van zijn vorm, die veel wegheeft van een koperen bel in een kerktoren. Klokdiertjes zullen zich nooit massaal op de gezonde slijmhuid van een vis kunnen vestigen. De antimicrobiële eigenschap van de slijmhuid voorkomt dit. Een klokdiertje komt alleen voor als er een andere (primaire) oorzaak is. Dit kan doordat de slijmhuid is gestript door middeltjes of verkeerde waterwaardes, maar ook doordat een andere parasiet de barrière heeft doorbroken.
KLOKDIERTJES
Diagnose & symptomen
Het klokdiertje kent verschillende verschijningsvormen. Een klokdiertje is vanaf een vergroting van 100x goed herkenbaar. Zoek naar steeltjes met een klokvorm aan het uiteinde. Zoom vervolgens in op 200x en zoek naar de beweging van de trilharen of de anemoonachtige gedraging, want hoewel het klokdiertje een vaste vestigingsplaats heeft, is het organisme zelf wel bewegelijk. Al met al is het klokdiertje een niet al te gevaarlijke parasiet, die alleen bij het massaal voorkomen op voornamelijk beschadigingen van de vis een wond lelijk kan openhouden.
Klokdiertjes veroorzaken over het algemeen niet veel schade, wel kunnen ze wonden openhouden. Bij een massale uitbraak kan de vis hinder ondervinden.
KLOKDIERTJES
Wat te doen?
Preventie
Wondbehandeling bij beschadigde vissen, eventueel desinfecteren van eitjes, vijverhygiëne.
Secundaire effecten
Door de huidbeschadiging kunnen secundaire infecties door bacteriën, schimmels of andere parasieten ontstaan.
Waarschuwing
Veel middelen tegen protozoa zijn giftig of zeer oxiderend. Draag altijd handschoenen, oog- en luchtwegbescherming.
